Drie type Vervreemders bij oudervervreemding

Bij deze Blog hebben we vrij vertaald, gebruik gemaakt van een artikel, geschreven door Ph.D. Douglas Darnall, in 1997. De kennis op het gebied van oudervervreemding is in deze landen reeds in een verder gevorderd stadium. Inmiddels is PAS, een ander woord voor oudervervreemding, strafbaar gesteld in diverse landen, omdat het daar wordt erkend als kindermishandeling. Een vorm van ‘munchhausen by proxy’, die alleen gestopt kan worden door handhaving via het rechtssysteem. Parallel daar aan is ondersteuning vanuit de professionele organisaties nodig. Zij hebben ‘wel’ verstand van de pathologische dynamiek, die plaatsvinden in de gezinssituatie van het vervreemde kind. Zie ook de blog Oudervervreemding het is de narcist toch gelukt!

Oudervervreemding en de ernst hiervan onderverdeelt in 3 graden van mild tot ernstig

Drie type Vervreemders bij oudervervreemding. De Oudervervreemding vind dus plaats in een drietal niveaus mild tot ernst. Dit is te zien in de gedragspatronen en houding van zowel ouders als kinderen. De hevigheid hiervan kan weinig consequenties teweegbrengen, als de ouder, denigrerend is naar de andere ouder ; of het kan zo overwelmend zijn als de ouders campagne die bewust de relatie van de kinderen met de andere ouder kapot maakt. De meeste kinderen kunnen een plotselinge frustrerende opmerking van een ouder wegwuiven of negeren. Aan de andere kant, kinderen zijn niet bestand tegen een structurele campagne van haat, Leugens van een narcist en vervreemding.

Waarschuwing!

Ouders zijn gewaarschuwd, om niet direct te concluderen dat alle ouder-kind relatie problemen worden veroorzaakt door vervreemdingsgedrag.  Als er werkelijk mishandeling plaatsvind, dan is het normaal dat een ouder zijn kinderen wil beschermen. Dat is geen oudervervreemding. Aan de andere kant, wordt er van de ouder verwacht, dat zij meewerkt aan onderzoekers om andere verklaringen die de beschuldiging kunnen weerleggen in overweging te nemen. Alternatieve verklaringen geven aan dat er een serieus ouder-kind probleem in de hechting heeft plaatsgevonden. Een onveilige hechting straffende straf, ongevoeligheid voor de behoeften van een kind, gebrek aan inzicht in ontwikkelingsproblemen. Soms is een competente evaluatie nodig, om erachter te komen hoe vervreemding kan bijdragen aan de problemen tussen de vervreemde ouder en de kinderen. Dit is een complex proces dat een rechter en participatie van beide ouders en kinderen nodig heeft.

Wie past oudervervreemding toe? 

We krijgen geregeld de vraag: of iemand, anders dan de ouder een kind kan vervreemden? het antwoord is een empathische ja. Grootouders, stiefouders, family, vrienden en zelfs advocaten en therapeuten kunnen vervreemden of bijdragen aan oudervervreemding.

Zeer frequent, zal een vervreemdende ouder zich laten bijstaan door mensen die vervreemding zullen ondersteunen, omdat ze geloven dat het kind beschermd of gered moet worden van de verstoten ouder.

Hoe leer je de verschillende typen van vervreemding herkennen?

Voorkomen, of stoppen van oudervervreemding, moet beginnen bij de herkenning van deze ernstige vorm van mishandeling. De symptomen en strategieën van de drie niveaus zullen elk op hun eigen manier moeten worden bestreden. Deze 3 niveaus bij oudervervreemding moeten we niet zien als een diagnose van PAS, maar meer als diverse manieren om deze vervreemding te begrijpen.

Drie type Vervreemders bij oudervervreemding

1 De naïeve vervreemder

Een naïeve vervreemder is een ouder die passief is over de relatie van de kinderen naar de andere ouder, maar zij zullen af en toe, dingen zeggen tegen de kinderen, waarmee ze kunnen vervreemden. Vrijwel iedere ouder kan doorgaans een naïeve vervreemder zijn.

2 De actieve vervreemder

Zij weet beter, dan vervreemden, maar de intense pijn of woede, zorgt ervoor dat er een impulsief verlies van controle is over hun eigen gedrag, of wat ze zegt. Later kunnen ze zich schuldig voelen over hun eigen gedrag.

3 De obsessieve vervreemder

De obsessieve vervreemder heeft een dwingend doel en dat is de ’target’ ouder te vernietigen. Vaak, wordt de vervreemder gezien als iemand die de eerste twee genoemde kenmerken heeft. Normaal gesproken is dit een combinatie tussen de naïeve en de actieve vervreemder. Zelden heeft de obsessieve vervreemder voldoende zelfbeheersing of kennis om zich voor te doen als een mildere vervreemder van de 1e twee categorieën. Deze drie patronen van gedrag om te vervreemden zijn niet bedoeld om als diagnose te dienen. Deze 3 typen zijn niet voldoende gevalideerd. houd in gedachten dat de bron van vervreemden kan komen van : moeder, vaders, stiefouders, familieleden, en zelfs babysitters, goede vrienden van de ouder, de advocaat of zelfs de therapeut.

Verleden!

In het verleden, zijn er diverse voorbeelden van het succesvol omkeren van oudervervreemding. Dit is voor de obsessieve vervreemder niet altijd succesvol. Als jullie een succesverhaal hebben tegen oudervervreemding, dan zijn we heel erg benieuwd, naar jullie verhaal!